Alkol /Şarap İçme

Maide Suresi 90 ve 91.  ayetler başta şarap olmak üzere sarhoşluk veren içkileri içmeyi yasaklamıştır.  İşte o ayetler:

يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُٓوا اِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْاَنْصَابُ وَالْاَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

اِنَّمَا يُر۪يدُ الشَّيْطَانُ اَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَٓاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ وَعَنِ الصَّلٰوةِۚ فَهَلْ اَنْتُمْ مُنْتَهُون

Burada içki ve kumar kesin bir şekilde yasaklandıktan sonra “Şeytan içki ve kumar yoluyla aranıza düşmanlık ve kin sokmak, sizi Allah’ı anmaktan ve namazdan alıkoymak ister” buyurularak bunların yol açtığı ahlâkî ve dinî konulardaki zararlar hatırlatılmış; ardından da toplum veya devlet baskısı gibi sebeplerle değil, iman etmiş ve ikna olmuş bir müslüman olarak bu yasaklara uyulması gerektiği vurgulanmış ve “Artık (bunlardan) vazgeçtiniz değil mi?” buyurulmuştur. 

Âyette “şeytan işi iğrenç şeyler” olarak nitelenen içki ve kumarın ruh ve beden sağlığı üzerindeki olumsuz etkileri esasen sıradan insanların gözlem ve tecrübeleriyle kolayca farkedilebileceği gibi, deneysel bilim çerçevesindeki araştırmalarla bu konunun incelikleri üzerinde önemli tesbitler de yapılabilmektedir. Bu sebeple olmalıdır ki âyette bunların daha çok sosyal hayatta açtığı yaralara ve dinî hayata vurduğu darbeye değinilmiştir. 

Nice yuvaların yıkılmasına sebep olan, dostlukları çökertip yerine düşmanlıkları yerleştiren ve toplumu için için kemiren bu iki iptilâ ile ilgili olarak âyette dikkat çekilen hususlar, bir taraftan olmayan düşmanlıkları peyda etmesi ve mevcut husumetleri körüklemesi, diğer taraftan da kişinin rabbine yakın olmasını ve O’na karşı ödevlerini yerine getirmesini engellemesi, dolayısıyla insanın kendi kendini kontrol melekesini zayıflatması veya yok etmesidir. 

İçkinin bazı yararlarından ve kontrollü alınması halinde anılan sakıncaların önüne geçilebileceğinden söz edilirse de, zararı daha fazla olan, kontrolü de imkânsız bulunan bir nesneyi ve alışkanlığı ortadan kaldırmanın tek yolu kesin ve genel yasaklamadır; İslâmiyet de işte bu yolu tercih etmiştir.(Bkz. Kur’an Yolu Tefsiri)

Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurmuştur: 

‘Zina eden kişi zina ettiği zaman, mümin olarak zina etmez. İçki içen kişi de, içki içtiği zaman mümin olarak içmez. Hırsız da çaldığı vakit mümin olarak çalmaz. Başkasına ait bir malı insanların gözleri önünde zorla alan kişi de bunu alenen gasp ettiği zaman mümin olarak bu suçu işlemez’ Buhari (2295), Muslim (86)  yani kâmil bir iman sahibi kimse bunları yapmaz. Bu iğrenç fiil ile imanında büyük bir eksiklik olur.

Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurmuştur: ‘Kim dünyada şarap içer de sonra tövbe etmezse, ahirette ondan (cennet şarabından) mahrum olur.’ Buhari (5147), Muslim (3736)

Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurmuştur:

‘Allah içkiye, onu dağıtana, içene, üzümünü sıkana, kendisi için sıktırana, taşıyana, kendisi için taşınana, satana, satın alana ve parasını yiyene lanet etsin.’ Ebu Davud (3189)

İbn Deylemî rahimehullah Abdullah b. Amr’ın yanına girdi ve “Ey Abdullah Rasulullah sallallahu aleyhi vesellemden içki hakkında duyduğun bir şey var mıdır?” diye sordu. Bunun üzerine Abdullah: “Evet, Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem ’den şöyle dediğini işittim: “Ümmetimden şarap içen kimsenin kırk gün namazı kabul olunmaz.” Nesai (5570) 

Bu hadisten anlaşılan şudur: Namazının kabul olmaması demek namaz kılması gerekmez anlamına gelmemektedir. Bilakis bu süre içinde tüm namazları kılması gerekir. Eğer bu sürede namazı terk ederse büyük günah işlemiş olur. 

İçkinin ne kadar haram olduğunu gösteren hadisler ve eserler pek çoktur. Nitekim içki kötülüklerin anasıdır. Kim bu kötülüğe düşerse içki onu buna benzer kötülüklere ve günahlara girmesi için cesaretlendirir. Allah'tan selamet dileriz.

İçki içmenin dünyada cezasına gelince fakihlerin ittifakıyla değnekle vurulmasıdır. Bunun delili Enes b. Mâlik'den naklen gelen rivayettir. Nitekim Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem içki içen biri getirildiğide hurma dalları ve ile had uygulamıştır.’ Muslim (3281)

Ancak celdin sayısı hususunda ihtilafa düşmüşlerdir. Âlimlerin büyük bir çoğunluğu hür olan kimse için seksen, diğerleri için kırk celdedir demişlerdir. Bunun delili olarak Enes’in radiyallahu anhu hadisine dayandırmışlardır: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem’e şarap içmiş bir adam getirmişler de ona iki hurma dalı ile kırk kadar dayak vur (dur) muş. Enes: Bunu Ebû Bekir de yaptı. Ömer halife olunca insanlarla istişare etti de Abdurrahman: Hududun en azı seksen (değnek)'i vur! dedi. Bunun üzerine Ömer de onu emretti; demiş.

Sahabe de Ömer’e radiyallahu anhu uydu ve ona muhalif bir şey demediler. Âlimler de içki içmenin cezasının had olduğuna karar verdiler. Had ise seksen celdedir.