Ehl-i Beyte Saygı Ve Sevgi

Bir de cemiyet içinde Sevgili Peygamberimiz (sav)’in evlatları olan seyyit ve şeriflere saygılı olmak gerekir.

Bu sevgi ve saygı, Resulullah Efendimize karşı yapılmış sayılır.

Çünkü ona olan sevgiden kaynaklanır.

Kendini bilen her evlad-ı resul de bu sevgi ve saygıyı örnek bir Müslüman olarak hak etmelidir.

Ehli beyte yakışan, sünnet-i seniyye’den herkesten daha fazla bilgi sahibi olmak ve bildikleri ile amel etmektir. Yoksa mücerret ehli beyt olmakla övünmekten utanmak gerekir.

Hele onu dünyalık menfaatleri için istismar etmek ne kadar çirkindir.

Sevgili Peygamberimiz (sav)’in “amelinin ileri götürmediğini nesebi ileri götürmez” hadisinden ders almalıdırlar.

Yoksa bütün Müslümanlar kardeştir ve bir tarağın dişleri gibi eşittirler. İslam ırkçılığı lanetlemiştir. Bu yüzden kimse doğuştan üstün değildir, olamaz da. Çünkü hepimiz de Hz. Âdem’in evlatlarıyız.

Yine peygamberlerimiz “her takvalı Müslüman benim ehli beytimdendir, evladımdır” buyurmuştur. Buna rağmen hak eden evladı resule sevgi ve saygı duymak, Müslümanların güzel ahlaklarındandır.

Konuyla ilgili bazı bilgiler “Resulüllah” katagorisinde işlenmiştir, “Peygamberimiz'e vazifelerimiz” başlığına bakılabilir.