Cezalandırma imkânına ve gücüne sahipken suçluların cezasını hemen vermeyen, gazâbın kendisine gâlip gelmediği, sapıkların düşüncesizliklerinin, âsilerin isyanlarının kendisini öfkelendirmediği, teennî ve afv sahibi, kullarının suçunu anlamasına ve tövbe etmesine imkan tanıyan, acelecilikle ve kızgınlıkla davranmayan ve ceza vermekte de acele etmeyen, çok yumuşak davranan el-Halîm Allah Teâlâ’ya hamd ve senalar olsun, şükürler olsun ki bize hidayet verdi de Müslüman kıldı.

Bunun bir şükrü de bu dine bütün insanları davet etmektir. Yani tabliğ, nasihat, irşat. Bunun için maddî manevî  çabalamak, yani cihat etmek borcundayız.

Cenâb-ı Hak cümlemize, iyiliği emredip kötülükten nehyeden “hayırlı bir ümmet” olabilmeyi lûtf u keremiyle ihsân eylesin. Âmîn!..

Cenâb-ı Hak şöyle buyuruyor:

“(İnsanları Kurʼân ile) Allâhʼa çağıran, amel-i sâlih işleyen ve «Ben müslümanlardanım.» diyenden kimin sözü daha güzeldir?” (Fussilet, 33)

Rasûlullah (sav) Efendimiz de bakın ne buyurdular:

“…Peygamberler, ümmetlerine Allâhʼın şâhididir. Fakat benim ümmetim de diğer ümmetlere Allâhʼın şâhididir.” (Bkz. Ali el-Müttakî, Kenzü’l-Ummâl, XII, 171-172/34530)

Ümmet, İslam toplumunun genel adıdır. Ümmetin, etrafında dokunduğu merkez insan, Allah Rasûlü Muhammed Mustafa (sav)’dir. Ümmet anlayışı, İslam'ın temel dünya görüşü çerçevesinde oluşmuştur.

İslam, insanı muhatap alır. Rengi, dili, kavmi ve coğrafyasını ayırdetmeksizin sade insanlara hitabeder. Ümmet de bu insanların bütünüdür. Öyleyse, müslüman olduğunu söyleyen ve Peygamber olarak Hz. Muhammed (sav)’i kabul eden herkes, İslam ümmetinin bir üyesi olarak kabul edilir. Rengi, dili, kavmi, vatanı ayrıca değer bildiren bir ölçü olarak görülmez.